Günlerini bir arada deneylerle geçirecek Ax-3’ü konserve yiyecekler, geri dönüştürülmüş su, uyku tulumu ve harika bir uzay manzarası bekliyor.
UUİ, 6 uyku bölmesi, 2 banyosu, bir spor salonu ve 360 derece görünüm sağlayan yuvarlak penceresiyle 6 odalı bir evden daha büyük bir alandan oluşuyor.
UUİ’de misyonlarına 27 Eylül 2023’te başlayan Expedition 70 ekibinde Andreas Mogensen, Jasmin Moghbeli, Furukawa Satoshi, Loral O’Hara, Konstantin Borisov, Oleg Kononenko ve Nikolai Chub bulunuyor. UUİ’ye ulaşan Ax-3 ekibini, Expedition 70 astronotları ve kozmonotları karşılayacak.
Rus, ABD’li, Japon ve Danimarkalı 7 astronota; Türk, İspanyol asıllı ABD’li, İsveçli ve İtalyan’dan oluşan 4 kişilik Ax-3 ekibinin de katılmasıyla mini bir dünya mozaiği oluşacak.
Astronotlar, dünyadan uzaya bakmanın aksini birlikte tecrübe edecek. İki ekip, haftalarca kolektif yaşam bilincinde mutluluk ve stresi de birlikte deneyimleyecek.
Astronotları uzayda ve UUİ’de bekleyen ilk ve en önemli etmen, yerçekimsiz ortam. Dünyadayken su altında aldıkları eğitimlerle yerçekimsiz ortama alışan ve “süzülerek” yaşamayı öğrenen astronotların bedenlerini korumak için UUİ’de her gün 2 saat egzersiz yapmaları gerekiyor.
Aksi takdirde astronotluğun gerektirdiği güçlü bir zihin ve beden uyarınca yerçekimsiz ortamdakiler, kas ve kemik erimesiyle karşılaşabiliyor. Stres ve baskı altında çalışabilme becerisi gerektiren astronotluk, sağlıklı bir fiziksel bütünlüğün yanı sıra güçlü bir zihni de şart koşuyor.
Yerçekimsiz ortamda yemek ve içecek tüketmek de çok farklı çünkü sıvı maddeler, havada anında dağılıyor. Bu nedenle yiyecek ve içecekler özel paketlerde kullanılıyor. Sıvı içeceklerse toz halinde olup özel tüplerde, suda çözünecek şekilde muhafaza ediliyor.
Astronotlar, genel çalışma disiplinlere göre, UUİ’ye ulaşmalarının ardından sorumlu oldukları deneylere başlıyor. Yaklaşık 2 hafta UUİ’de vakit geçirecek ekip, oradaki pek çok astronot gibi güne Greenwich saatine göre 06.00’da başlayacak.
Astronotlar, UUİ’de kahvaltıda bir arada vakit geçirmelerinin ardından misyon kontrol merkeziyle görüşerek günün programlamasını ve görevlerini ele alacak.
Misyon kontrol merkeziyle iletişimlerini güçlü tutan astronotlar, akşam saatlerinde günün işlerini tamamlamalarının ardından sohbet ederek yemeklerini yiyecek. Gün içinde 2 saatlik egzersizlerini tamamlayan astronotlar, 22.00 gibi uyku tulumlarındaki yerlerini alacak.
Astronotlar, Dünya’dakinin aksine uyku tulumlarıyla temas ederek uyuyamıyor zira yer çekimsiz ortam nedeniyle süzülmeye devam ediyorlar. Onlar için “uzanmak” tabiri tam anlamıyla geçerli olmuyor; süzülebilmeleri dolayısıyla baş aşağı şekli de uyku pozisyonlarından biri olabiliyor.
UUİ’de oranlar değişkenlik gösterse de suyun yaklaşık yüzde 93’ü geri dönüştürülerek kullanılıyor. Astronotların nefes alıp verişlerinden, bedensel atık ve sularından elde edilerek saf hale getirilen su, UUİ’deki temel sıvı kaynağı.
Her litresinin uzaya getirilmesinin çok büyük maliyete sebep olması nedeniyle su, olabildiğince geri dönüşüm şeklinde kullanılıyor.
NASA’ya göre su geri dönüşüm sistemi, mürettebatın uzay aracıyla getirilen suya bağlı kalma oranını yüzde 65 düşürüyor.
Uluslararası Uzay İstasyonu (UUİ, İngilizce: International Space Station (ISS)), alçak Dünya yörüngesine yerleştirilmiş bir uzay üssü, başka bir tabirle üzerinde yaşanabilen yapay bir uydudur. Bir araya getirilen modüllerin birleştirilmesiyle inşa edilmiş olan istasyonun ilk kısmı 1998 yılında fırlatılmıştır. İstasyonun yapısı temel olarak basınçlı modüller, destekleyici dış iskelet ve güneş panellerinden meydana gelmektedir. Dünya yörüngesinde bulunan en büyük yapay uydudur. Uygun saatlerde yeryüzünden bakıldığında çıplak gözle görülebilmektedir.
Uluslararası Uzay İstasyonu programı, beş katılımcı uzay kuruluşu tarafından oluşturulmuş ortak bir projedir, bu kuruluşlar ABD Ulusal Havacılık ve Uzay Dairesi, Rusya Federal Uzay Ajansı, Japonya Uzay Araştırma Ajansı, Avrupa Uzay Ajansı ve Kanada Uzay Ajansı’dır. İstasyonun mülkiyet ve kullanım hakları hükûmetler arası antlaşmalar ve sözleşmelerle belirlenmiştir. İstasyon, Rus Yörünge Bölümü ve Amerika Birleşik Devletleri Yörünge Bölümü olmak üzere iki kısımdan oluşmaktadır. İstasyonun yörünge yüksekliği 330 km ila 435 km arasında değişmektedir. İstasyon zamanla azalan irtifasını arttırmak için Zvezda modülünün motorlarını veya ziyaretçi uzay araçlarını kullanır. Bir günde Dünya çevresinde 15,5 tur atar.
İnsanlığın en büyük projelerinden biri olan 400 tonluk Uluslararası Uzay İstasyonu’nun 8 yıl sonra 2031 yılında atmosfere girip gökyüzünü yararak Pasifik Okyanusu’na kontrollü düşürülmesi planlandığı iddialar arasında.
